Pierwsza połowa 2011 roku (Pt. 1)

Półmetek nowego roku już za nami.
Nie ma to jak zacząć od odkrywczego zdania co?
Jak zawsze- wiele działo się na świecie, bla bla bla.
Cóż, rok 2010 był naprawdę wspaniały dla rapu, 2011 wydaje się go dzielnie gonić.
W poprzednich 12 miesiącach dałem 4 oceny 5/5 (K-Rino, Kno, Eminem, Kanye), w tym żadnej jeszcze, ale w końcu jeszcze do końca trochę czasu zostało.
Rap może i trochę zwolnił, ale to pewnie dlatego, że największe gwiazdy (Wayne, Dre, Kanye & Jay, Jeezy, Nas) swoje tegoroczne premiery wciąż przekładają, albo zapowiadają.
W "Detox" nikt normalny już nie wierzy, na pozostałych czekam z niecierpliwością.
Działo się w ciągu tego półrocza sporo, warto więc chyba to wszystko ująć w ramy, i, po ludzku, pooceniać.
Oto zbiór wybranych płyt z tego roku, a przynajmniej tych wartych dwóch zdań.

1. Debeściaki (od 5/5 do 4,5/5)
Tym razem najlepszych reklamuje boska Carolina


Jezus Cię kocha.
No no, bez skrytych uśmieszków, nie w TEN sposób.
Nie poczujesz się może od tego jak świeżo zdjęta z jezusowego członka Maria Magdalena, ale zasługujesz na wzmiankę na blogu w kategorii "Najlepsi".
Płyty warte uwagi, piękne, prawie idealne, ale także te naprawdę zacne, dobre, którym czegoś mniej lub bardziej istotnego zabrakło. Zostaną w pamięci.
Możesz z dumą patrzeć na pozostałych. Rok 2011 był Twój.



WC - Revenge of the Barracuda
Ocena 4,5/5
Pełna recenzja tutaj.



Snoop Dogg- Doggumentary
Ocena 4,5/5
Pełna recenzja tutaj.



Murs & Terrace Martin- Melrose
Ocena 4,5/5
Pełna recenzja tutaj.



Tech N9ne- All 6's and 7's
Ocena 4,5/5
Pełna recenzja tutaj. Tak, wiem, że to głupie, skoro to przecież poprzedni wpis. Ale co tam.



Cunninlynguists- Oneirology
Ocena 4,5/5
Pełna recenzja tutaj.



Beastie Boys- Hot Sauce Committee Part Two
Ocena 4,5/5
Pełna recenzja tutaj.



Slaine- A World With No Skies
Ocena 4,5/5
Plusy
+ Świetny, duszny klimat
+ Slaine wkurzony, rozkminiający, chwalący się
+ i posiadający naprawdę zacne możliwości na majku
+ Mocna, równie mroczna produkcja
+ "Must Have" dla każdego fana ostrych rapów

Minusy
- czasem nawiązuje do nudnawych klimatów JMT
- ze 2 bezpłciowe bity
- i również ze 2 mniej fajne lirycznie songi



Wiz Khalifa- Rolling Papers
Ocena 4,5/5
Plusy
+ Rozrywka w najczystszej postaci
+ Najlepszy imprezowy cd od wielu lat
+ Idealnie wyprodukowany
+ Zawiera także parę zacnych, mniej bangerskich akcentów
+ Ten prawdziwy Mr. Slow Flow
+ Świetne refreny i dobry śpiew samego Wiza
+ Cassie w teledysku (u mad?)

Minusy
- zgredy i pedały narzekają, że to pop rap
- a to jest tymczasem już chyba aż dance rap



Classified- Hand Shakes and Middle Fingers
Ocena 4,5/5
Plusy
+ Świetnie napisane i pomyślane
+ Bardzo dobra technika
+ Modelowy przykład niezamulającego, niestękającego na mainstream podziemia
+ Świetne refreny
+ Mocne featuringi
+ Nieszablonowe, przebojowe, charyzmatyczne
+ Świetnie wyprodukowane

Minusy
- nie ma! nie ma! nie ma!



Blue Scholars- Cinemetropolis
Ocena 4,5/5
Plusy
+ Najlepszy póki co w tym roku koncept na płytę
+ Ciekawe, umiejętnie zbudowane kawałki
+ Fajny, rozkminkowy klimat
+ I takaż produkcja
+ Geologic to naprawdę dobry raper
+ Każdy track inny

Minusy
- choć ze 2 gorsze podkłady by się znalazły
- zapiekli truskule narzekają, że to nie to, co kiedyś
- ale to, jak wiadomo, matoły



E-40- Revenue Retrievin': Overtime Shift
Ocena 4,5/5
Plusy
+ Niesamowite wręcz basy, synthy, minimalistyczne bangery
+ Rozpierdoli każdy samochód
+ Ogólnie całość produkcji
+ E-40 jako raper jaki jest, każdy wie. Mi odpowiada.
+ hiciarski, efektowny, nie mający zapychaczy album
+ Progres w stosunku do poprzedniej płyty

Minusy
- lirycznie nic wielkiego
- jak to nie ma czasu grać w Call of Duty?!?!?!?!?!



Daz- D.A.Z.
Ocena 4,5/5
Plusy
+ Jeden wielki banger
+ Każdy track to niesamowity, hiciarski strongman
+ Agresywny, charyzmatyczny Daz
+ Dobre featuringi
+ Po prostu raw rap pod bujające podkłady
+ Skończył "wskrzeszać g-funk" i zaczął robić muzykę
+ Progres w porównaniu z poprzednimi, nudnymi płytami

Minusy
- konceptów czy wielkich tekstów tu nie uświadczysz
- zapychacze?

--------------------------------------------------------------------------


2. Peleton (4/5)
Do jeszcze lepszych nagrywek zachęca Mila Kunis



Dałeś z siebie wszystko. Nie wyszło może tak, jak chcieliby fani, a może nawet nie tak, jak Ty byś chciał, jednak możesz położyć się ze świadomością, że dałeś w tym roku muzyce coś więcej, niż inni.
Widziałeś konkurentów uciekających Ci za horyzont, ale możesz spokojnie oglądać się za też za siebie, widząc zdyszane tuziny pokonanych.
Metaforycznie- masz może i miseczkę A, pryszcze i nos wiedźmy, ale oczy jak Bette Davis.
Dzięki.



Saigon- The Greatest Story Never Told
Ocena 4/5
Pełna recenzja tutaj.



Pharoahe Monch- W.A.R.
Ocena 4/5
Pełna recenzja tutaj.



Brotha Lynch Hung - Coathanga Strangla
Ocena 4/5
Pełna recenzja tutaj.



K-Rino- Alien Baby
Ocena 4/5
Plusy
+ Mocne lirycznie
+ Dobre koncepty
+ Technika, bragga, wszystko to, z czego Eric słynie
+ Jak zawsze niepokonane pancze

Minusy
- jakoś tak mniej imponuje niż poprzednia monumentalna produkcja
- a i słabe bity się znajdą



Talib Kweli- Gutter Rainbows
Ocena 4/5
Plusy
+ Zróżnicowanie liryczne
+ Fajnie wyprodukowana
+ Dobry klimat
+ Talibowi dobrze wychodzi pokazywanie innego oblicza

Minusy
- parę mniej udanych songów (np. storytell)
- czasem za słodko
- no i nie tak, jak miał brzmieć ten cd dla truskuli



Raekwon- Shaolin vs. Wu-Tang
Ocena 4/5
Plusy
+ Mroczna, uliczna płyta
+ Dobry, niebezpieczny klimat
+ Rae w dobrej formie, także technicznej
+ Mocna produkcja
+ Dobrzy goście

Minusy
- słabsi goście
- CO ZA KURWA POMYSŁ Z TYMI KRÓTKIMI TRACKAMi?!?!?!
- wyjątkowo denerwujący bit od Khalila



G-Side- The One...Cohesive
Ocena 4/5
Plusy
+ PIĘKNIE wyprodukowane
+ Hastlerski, spalony vibe
+ Spokojna, bujająca płyta

Minusy
- niespecjalne lirycznie
- emotka w tytule tracka? Serio?
- nic odkrywczego w żadnej sferze



Travis Barker- Give the Drummer Some
Ocena 4/5
Plusy
+ Fajne, rap-rockowe klimaty
+ Znaczna większość (jest taki zwrot?) raperów bardzo ładnie jedzie
+ Travis wymiata na perkusji

Minusy
- jak to zwykle bywa przy tylu raperach- brak spójności
- Cool Kids i Kid Cudi słabo
- nie da się w takiej konwencji klasyka nagrać



Cam'ron & Vado- Gunz n' Butta
Ocena 4/5
Plusy
+ Gangsta i hustla na dobrym, znanym poziomie
+ Cam w pięknej formie, technika, zabawne wersy
+ Większość dobrych hitów

Minusy
- Vado wyraźnie słabszy na tle wielkiego kolegi
- niektóre podkłady



Kool G Rap- Riches, Royalty & Respect
Ocena 4/5
Plusy
+ Technika i głos G Rapa
+ Mroczna, surowa produkcja
+ Tylko Havoc jako featuring
+ Także inne akcenty poza gangsterką

Minusy
- flow i energia już nie takie, jak w 1995...



The Undergods- In God We Trust, Crush Mics to Dust
Ocena 4/5
Plusy
+ W końcu Canibus na dobrych bitach
+ I co on na nich wyczynia!
+ Naprawdę świetne braggadocio od Propane'a
+ Luz Keitha
+ Featuring Tech N9ne'a

Minusy
- Murray przyćmiony trochę przez szalonego nerda
- jednowymiarowość



Vast Aire- OX 2010: A Street Odyssey
Ocena 4/5
Plusy
+ Bardzo dobra produkcja
+ Klimat
+ Cd w starym stylu
+ Spodoba się nie tylko fanom Can Ox


Minusy
- Vast to wybitny na majku nie jest...
- do tego monotematyczny
- dość marnie goście wypadli


--------------------------------------------------------------------------

Koniec.
Niedługo pt. 2- czyli ci, którym nie wyszło, oj nie wyszło.