Dlaczego Lupe Fiasco Nagra Płytę Roku

Choć premiera nowego albumu mistrza słowa z Chicago nastąpi dopiero 25 września, już dziś znamy 4 wycieknięte tracki, które są naprawdę mocne.
Wiele, wiele się działo w karierze Lupe'ego, zamieszanie z "Lasers", konflikt z Pete Rockiem, wyskakiwanie przed szereg z komentarzem na temat aktualnej kondycji liryki w hip hopie. Cieszy fakt, że, po lekturze owych singli (w wersji official i street), można usłyszeć, że pan Fiasco chce coś wobec takiej, a nie innej sytuacji zrobić.
Dziś stawiam tezę, buńczuczną zapowiedź, pewnego rodzaju proroctwo, które mam nadzieję, że spełni się co do joty. Czas w takim razie przyjrzeć się temu, co mnie do tego wpisu skłoniło.

Powód pierwszy

Cóż, do największych hejterów ostatniego legala nie należałem (ocena 3,5/5 u mnie), szukając zalet wskazałbym na to, że Lupe poradził sobie nawet na teoretycznie nieprzyjaznym terenie. Jasne, słuchając wiksy w "Break The Chain" można się zastanawiać, co się stało z myślicielem z dwóch pierwszych płyt, można stwierdzić, że taki raper trochę marnuje się próbując wskoczyć w buty (i bity) Flo Ridy.
Także, "sportową" złość i chęć udowodnienia "czegoś" krytykom wskazałbym na pierwszą przesłankę, która może (acz niestety niekoniecznie musi) wskazywać na prawdziwość tytułu wpisu. W oblężonej twierdzy własnego talentu i oczekiwań fanów będzie musiał podjąć ważne decyzje. Skoro tak krytykuje aktualną kondycję sceny, to czas zakasać rękawy i pokazać, jak to się robi.

Powód drugi

Wbrew pozorom, drugi i pierwszy punkt nie mówią o tym samym. W pierwszym koncentrujemy się bardziej na artystycznym aspekcie projektu, w tym zajmiemy się bardzie psychologicznym i marketingowym. Jak sam Lupe przyznał, wytwórnia wymogła na nim brzmienie płyty (nie był to zresztą pierwszy przypadek, że wspomnę, z naszych klimatów, "Good Morning" Chamillionaire'a), z butami pchając się do konceptu i ostatecznego wykonania, które w zamierzeniach pewnie było zupełnie inne.
Co ciekawe, kolejny album Lupe wydaje w tym samym labelu. "Lasers" uzyskało status złotej płyty i dzielnie trzymało się w rankingach, ale jestem w jakiś sposób pewny, że Lupe zechce pokazać, zę liryczną płytą również można zwojować listy. Po raz drugi zresztą, w końcu pamiętamy "The Cool". To dobrze, że Lupe zachował umiar i nie idzie za ciosem, mógłby zaprosić Davida Guettę, Skrillexa, Nicki Minaj i Drake'a i zrobić sequel Laserów. On tymczasem chce iść tą drogą, którą wybrał na początku kariery.
I to wszystko niejako na złość wytwórni, która, sądząc z jakości singli, raczej nie ingeruje tym razem w powstawanie projektu.

Powód trzeci

Fanbase. Lupe prawdopodobnie ma największą grupę fanów, którzy są z nim od początku, ze wszystkich ambitnych raperów debiutujących w tym tysiącleciu (K.R.I.T., Budden, Lamar, Phonte, Fashawn, Skyzoo etc.), która zapewne nie zawiedzie go także w tym przypadku. Nie wierzę, że znowu będzie złoto, ale mam cichą nadzieję. A jak nie, to chociaż 300k.
"The Cool", jak wiadomo, poszła w 500k+, będąc jednocześnie ciekawą i ambitną.
To dość kluczowy aspekt, jak Fiasco zobaczy, że ambitniejsze podejście znów się opłaca, jak zobaczy to wytwórnia, to każdy na tym zyska. Nawet O.S.T.R.

Powód czwarty

Wypuszczone póki co, 4 kawałki zwiastują naprawdę ambitny projekt. Track o słowie na "d", niepokorne linijki o relacjach biały człek- czarny człek w następnym, niesamowity, wielowarstwowy "Lamborghini Angels". Nawet stricte braggerski "Go To Sleep" napisany jest w sposób tak odmienny od tego, do czego przyzwyczaili nas mainstreamowi raperzy... Oni tego nie rozumieją Lupe chłopaku. Niektóre teksty z "The Cool" odkrywa się do dziś. Z nową płytą o wkurzająco długim tytule będzie tak samo.

Powód piąty

Bo Pete Rock to stary, zgorzkniały i zazdrosny cap. Cóż więcej?

--------------------------------------

Jestem w stanie obronić tezę, która stawia Lupeja na #1 wśród tekściarzy w mainstreamie. Ponad Nasem, Jayem, Kanye Westem, Eminemem, Commonem (przynajmniej w aktualnej formie) i każdym innym ulubieńcem waszych nie do końca heteroseksualnych marzeń nocnych. Potencjałem mało kto mu dorównuje. To jeden z tych nielicznych raperów, którzy są dobrzy tekstowo, a nie odrzucają infantylizmem i antyrapem, jak Aesop Rock czy El-P. Potrzebujemy takich ludzi.
Jakkolwiek rzeczywistość niedługo zweryfikuje moje wynurzenia, to możecie być pewni, że "Lupe Fiasco's Food & Liquor II: The Great American Rap Album Pt. 1" będzie opisane tutaj, zostanie ocenione, jak zawsze, nieobiektywnie, stronniczo i tendencyjnie, z zerowym poszanowaniem dla gustów i ocen kolegi powyżej.