[#1] So, September 11th marks the era forever

Jest wiele rzeczy, które mogłem w życiu zrobić lepiej, dokładniej, efektowniej. Jak tak patrzę na rok 2010, na 2009 czy 2007 to wiem, że mnóstwo spraw zawaliłem, zostawiłem na, nigdy niezdający egzaminu, ostatni dzień, zaniedbałem lub zaniechałem. Mogłem żyć bardziej intensywnie, w innych momentach z kolei w porę mogłem przystopować i obserwować świat zza firanki.
Brakowało mi jednej rzeczy- perspektywy, doświadczenia, zdolności wyciągania wniosków z błędów, które popełniałem po raz pierwszy i błędów innych osób.
Jestem przekonany, że raperzy mają równie sporo takich mądrości "po szkodzie" i dlatego właśnie wskrzeszam porzucony cykl- ku przestrodze i w celach edukacyjnych, by rozliczyć obietnice, prześledzić wzloty i upadki, no i ogólnie dla tych rozczarowanych zamknięciem tamtej serii.
Przyjrzymy się więc temu, czym ekscytowały się drzewiej hip hopowe niusiarnie w USA, konkretnie to we wrześniu odpowiednio 1998, 2003 i 2008 roku.

 




15 LAT TEMU

Pewnie nie wiecie, ale we wrześniu 1998 roku hip hop też żył wieloma ciekawymi problemami. Wiecie, recenzenci zawsze mają pod górkę, ale czasem może wkroczyć to na niebezpiecznie rejony. Niejaki Jesse Washington raczył nieprzychylnie wyrazić się o debiutanckiej, zapomnianej już dawno płycie Canibusa "Can-I-Bus". Za osobistą zniewagę wziął to sobie kojarzony raczej z pokojowością Wyclef Jean, jeden z głównych demiurgó muzycznej przeciętności owej płyty. Zamiast napisać fan-mail z pretensjami, 1/3 Fugees ponoć pogroził niepokornemu recenzentowi klamką, przez co potem kotłowało się trochę w branży. Nie skończyło się to bynajmniej czymś poważniejszym i Clef musiał czekać aż do 2012 by zmierzyć się z groźbą poważnych zarzutów kryminalnych (kampania w Haiti i niejasności jej finansowania).
Urwisem znacznie większego kalibru okazał się nieodżałowany Big Pun, który razem z (wtedy jeszcze) Fat Joe, postanowili zabrać jakiemuś statyście złoty łańcuch przy okazji Dnia Portoryko, które chyba z tego wynika, w NYC się obchodzi(ło) i dnia wrześniowego ósmego zostali za to zgarnięci i zapakowani do aresztu razem z resztą niewinnych. Pechowiec obrabowany z kajdana, zapomniałbym dodać, oberwał też w cymbał z bejzbola. Fajnie się chłopaki bawili (#nonewbottles Drake).
Na dołek trafił też ganksta paradajs z fajną grzywą. Nie ma co jednak się rozpisywać, jakieś tam jazdy bryką po złej stronie ulicy, marycha i takie tam. W 2013 dopiero zaskoczył Coolio pozytywnie, i to dosłownie, został bowiem przez pewną niewiastę oskarżony o... wskoczenie jej na plecy i ujeżdżanie jej jak byka! To bije chyba wszystkie pozwy przeciw raperom w historii i samoistnie zachęca do kiwania z uznaniem głową.
Problemy z zarządzaniem gniewem miał też Q-tip, który dość niespodziewanie, jak na jego temperament, zaatakował natrętnego paparazzo przeszkadzającego mu w cieszeniu się wyśmienitym na pewno towarzystwem Leonardo DiCaprio.
We wrześniu, warto wspomnieć, wyszły też piękne, klasyczne już dziś płyty, "Aquemini", istotne dla kariery Jaya "Vol.3" no i wspomniane, biedne "Can-I-Bus".

10 LAT TEMU

#Wspomnień czar:

Ciekawą, może na początek, była akcja promocyjna Eminema, który postanowił kreatywnie zawalczyć z, już wtedy kąsającym artystów, piractwem i do 500 opakowań płyty Obiego "Cheers" (wydanej oczywiście we wrześniu) wrzucił złote bilety, których znalezienie owocowało możliwością wizyty w prywatnym studiu Shady'ego w Michigan. Ale nie macie co żałować, wątpię, by w Polaczkolandii takowe egzemplarze się znalazły.

Ujawnił się też dla publiki Lance "Un" Rivera, znany głównie z tego, że dostał kosę od Jaya-Z za bootlegowanie jego muzyki. Tym razem Rivera zamiast piraceniem zajął się reżyserką i zrobił "The Cookout, do którego scenariusz pomogła pisać Queen Latifah, a w obsadzie znaleźli się między innymi Ja Rule i Eve. Była to ostatnia rola Fary Fawcett przed śmiercią i chyba tylko dzięki temu ktoś może ten film pamiętać.

Nie tak popularny jeszcze jak dziś Kanye West (debiut dopiero za nieco ponad 5 miesięcy) musiał za to udać się do kliniki i ... ponownie wyłamać sobie szczękę, która po słynnym wypadku samochodowym nie została przez lekarzy prawidłowo złożona.

#A. Smith dla każdego:

Na 5 milionów baniek wyceniła swoje szkody niejaka Stephanie Grieson, której sprzeczkę o to, jakim środkiem lokomocji dostać się do domu, brutalnie przerwał egzystujący nieopodal ochroniarz "Justin's Restaurant", sieci pechowo należącej do Puff Daddy'ego. Wiewiórki donoszą, że nie wywalczyła zbyt wiele.
Jakby tego było mało, to potentat tytoniowy Moore & Bode również pozwał odkrywcę Biggiego, tym razem za to, że Puff, Nelly i Murpy Lee w teledysku "Shake Ya Tailfeather" mieli ujawnić tajniki rolowania cygar, które ponoć aż do momentu ukazania w klipie były pilnie strzeżoną tajemnicą firmy.
Combs miał pewnie zresztą na to wywalone, w 2003 po raz pierwszy znalazł się w Fortune'owskim rankingu "Top 40 Under 40" na 12 miejscu, z zarobkami rzędu 297 milionów dolarów. Spadło mu się swoją drogą, w 2012 wg "Forbesa" zgarnął "zaledwie" 45 baniek, nie wiem na co mu to, nawet waciki więcej kosztują.

Nie oszczędzał za to 50 Cent, wtedy tak naprawdę na początku swojej kariery- we wrześniu za 4 miliony dolarów kupił używany wcześniej przez Mike'a Tysona dom (Bestia musiał go oddać żonie przy okazji rozwodu), czy może raczej dwór.
52 pokoje, 25 łazienek, spiralne schody łączące 3 piętra + także mosiężne i marmurowe w innych miejscach, kilka kuchni, sauna, jacuzzi, specjalnie wytworzony na potrzeby posiadłości wodospad, staw, przystań dla łodzi i korty tenisowe. A jak wasze M3 się do tego mają?

#Obiecanki cacanki:

Ja Rule, niedawno cudownie wyswobodzony z kleszczy amerykańskiego systemu penitencjarnego, w 2003 był w samym środku krwistego beefu z 50 Centem i Eminemem, niemniej wtedy ktoś jeszcze się przejmował jego twórczością.
Jeffery zapowiedział, że jego nowa płyta będzie znacznie twardsza i hardkorowa, niż to, do czego przyzwyczaił nas wcześniej... i o dziwo obietnicę spełnił, "Blood In My Eye" nie straszyło featuringami Ashanti i na pewno było najhiphopowsze... Niestety, konkurencja szła do przodu, cede nie miało szans w wyścigu sprzedażowym z "GRODT" czy nawet "Cheers", został Ja z tyłu i dystansu już nigdy nie nadrobił.
Trudno mu było zresztą, przy jego ograniczonym jednak talencie, gonić takie produkcje jak "Speakerboxxx/The Love Below", które wyszło pod koniec września, w pierwszym tygodniu sprzedało "zaledwie" 500 tys., ale ostatecznie w przyszłości dobiło do diamentu+1. Kto wie, czy to, polaryzujące fanów Outkast, wydawnictwo nie było najważniejszym wydarzeniem muzycznym roku 2003... można debatować (w końcu "GRODT" i "TBA" muszą być brane pod uwagę).

Duże plany miał też dzisiejszy Peedi Peedi, a ówczesny Peedi Crak. State Property będące jeszcze pod skrzydłami zjednoczonego Roc-A-Fella poczynało sobie godnie, Peedi szykował solówkę, pojawiał się na projektach kolegów z wytwórni (u Jaya też) no i miał stać się hip hopową twarzą wódeczki Armadale, jednej z ówczesnych inwestycji Jaya i Dame'a (bardziej tego drugiego). Nic z tego, z solówki, no i z samego Peediego, jak wiemy, nie wyszło.

Dj Premier miał wydać solówkę, na której miał się znaleźć m.in. 50 Cent, miał też ponoć dorzucić 2 bity na nadchodzący w listopadzie 2003 "Black Album" Jaya. Z obietnic się nie wywiązał.

Cwany lis Damon Dash za to miał porzucić wygodny fotel CEO i zarobić miliardy na świrowaniu producenta muzycznego. Skończyło się to długami (ponoć 10 baniek), procesami i bankructwem, na dodatek jeszcze zostawiła go żona... Smutny koniec naprawdę istotnej postaci w rapgrze.

Ten, któremu w odróżnieniu od Dame'a się udało, naturalnie planował koniec kariery- zamierzał to uczcić wydaniem trzech czarnych produktów- Black Album, Black Book, Black Sneaker. Płyta naturalnie wyszła, książka została cofnięta przez Hovę, bo ponoć "ujawniała za dużo", o butach nie wiem szczerze mówiąc nic. Zapowiedział też, że po wydaniu ostatniej [hehe] płyty wkroczy do filmowego Hollywood, na własnych warunkach. Nie wkroczył.

Ching-a-ling, wtedy niezwykle popularny po premierze "Jackpot", planował uruchomić własną markę odzieżową "Get It Clothing". Nie uruchomił.

Na pewno rozczarowujące dla fanek Outkast były niespełnione obietnice raperów o założeniu firmy wytwarzającej... zabawki dla dorosłych. Przedsiębiorstwo "Outkast Vibrator Company" miało ponoć jako swój pierwszy, flagowy produkt wypuścić gadżet o nazwie "Big Boi 3000". Jak on by wyglądał- można się dziś tylko domyślać.

#Kronika kryminalna:

Problemy dobrego zioma C-Murdera zaczęły się na dobre. W 2002 raczył bowiem wypalić w klatę ołowiem 16-letniemu obywatelowi, formalne oskarżenie ujrzało światło dzienne jednak rok później. Jak wiemy raper odsiaduje wyrok dożywocia, zasądzony dopiero w 2009, i siedzi chłopaczyna w pierdlu w Luizjanie, zastanawiając się, jakby to było, jakby tamtego biednego urwisa po prostu po szlachecku zdzielił po papie, na odmułkę.

Problemy z norweską policją miał Redman, któremu na lotnisku jedne psy wyniuchały marihuanę, a inne psy chciały postawić zarzuty. Ostatecznie jednak puścili go, niby dlatego, żeby nie robić problemów organizatorom koncertu, mam jednak nieodparte wrażenie, że jakby to Kowalskiego złapali...

Pozdrówki zza krat przesłał nam garujący akurat wtedy, za jazdę pod wpływem, Ras Kass, aresztowany za posiadanie zielonego został (jeszcze wtedy) Noreaga, a od pierdla za kokainę i marihuanę uratował się Trick Daddy, zobowiązując się do wygłoszenia 24 spiczów do dzieciaków na temat szkodliwości broni, narkotyków, seksu bez zabezpieczenia i innych przyjemności życia.

Wpadła za to w końcu Lil Kim, która aż do wtedy unikała rozpraw sądowych dotyczących najazdu policji na dom jeszcze za czasów... Biggiego, i otrzymała za to śliczne świadectwo swojej nieprawości w postaci nakazu aresztowania. W 2005 poszła siedzieć, jak pamiętamy, za krzywoprzysięstwo (1 roczek + 1 dzień).

#Przysłowiowa beka z przygłupa:

RIAA (Recording Industry Association of America)- zrzeszająca amerykańskich wydawców muzycznych postanowiła zawracać Wisłę (czy może raczej Hudson) już nawet nie kijem, ale słomką. Szacowne grono napadło pozwem na 12-letnią dziewczynkę i nie tylko zresztą ją, każąc jej płacić... 150.000 dolarów za każdy ściągnięty plik.

Władze sądownicze zaaprobowały zwolnienie Beaniego Sigela na 28 dni z pierdla tylko po to, by ten mógł poddać się leczeniu swoich agresywnych zachowań (Anger Management) i skłonności do zadzierania z narkotykami. Patrząc na jego późniejsze dokonania, nawet na fakt, że dziś siedzi w więzieniu- resocjalizacja nie wypaliła. Sigela najlepiej chyba byłoby wysłać na Księżyc, tam nie miałby ani kogo zastrzelić, ani komu działki opylić.

Organizacje afro-amerykańskie przypuściły szturm na "Pimp Juice", jeden z pierwszych (jeśli nie pierwszy w ogóle) napojów energetycznych sygnowanych ksywką rapera. Nelly, bo o nim mowa, miał w tym czasie także problemy z KRS-One'em i prawdziwkami, na szczęście konsumenci zlali apostołów wizerunku pozytywnego Murzyna ciepłym moczem i rzucili się na "Pimp Juice", nabywając ponad milion sztuk w ciągu pierwszych 3 miesięcy. Napój można kupować do dziś, tak jak, podobno, płyty KRS'a, choć, w odróżnieniu od energetyka, nikt tego nie robi.

Brytyjscy aktywiści homoseksualni zażądali aresztowania Elephant Mana, Beenie Mana i Bountie Killera za ich obraźliwe słownictwo wobec pedziów, na własnym koncercie w Filadelfii w papę dostał i stracił łańcuch zapomniany już dziś Chingy, a na zachodzie wybuchła mała aferka z policjantami z Inglewood, California, którzy dorabiali na boku pracując jak ochroniarze Snoop Dogga. Beka co?

#Zaduma, smutna konstatacja, stracone szanse:

DMX zasługuje na własną kategorię w praktycznie każdym podsumowaniu klasycznego przegrywu i marnotrawstwa talentu, niemniej w 2003 Crackman X w dalszym ciągu był jednym z rozdających. Udana (przynajmniej komercyjnie) kariera aktorska była tylko dodatkiem do imponujących dokonań Szczekacza na listach przebojów- wydane we wrześniu "Grand Champ" pobiło bowiem naprawdę niewiarygodny rekord: 5 kolejnych płyt, począwszy od debiutu, na pierwszym miejscu Billboard 200! Nikt tak nie miał, nawet Hov i Shady. Ciekawostką może być fakt, że "Grand Champ" cyferkowo wcale nie imponowało- "zaledwie" 312 tys. sprzedanych w pierwszym tygodniu i "zaledwie" platyna w ostatecznym rozrachunku. Wszystko w karierze X'a było poukładane, jakim cudem cokolwiek mogło się zepsuć?

5 LAT TEMU

#Wspomnień czar:

Krytycznie o Jayu wypowiedziały się Foxy Brown i Teairra Mari. Pierwsza skrytykowała go za to, że nie wspierał jej w czasie odsiadki, druga z kolei za brak wsparcia w jej procesie twórczym w Roc-A-Fella i olewanie promocji jej płyty. Foxy Brown już od dawna nie istniała w świadomości społecznej, ale z Mari coś było na rzeczy, jej pierwsze cede faktycznie zyskało znacznie mniej wsparcia niż choćby "Music Of The Sun" Rihanny, debiutującej również w 2005 roku. Rozstanie było równie nieeleganckie, w 2006 podczas balu na zakończenie szkoły Teairra odebrała telefon od przedstawiciela wytwórni, który poinformował ją o zakończeniu współpracy z powodu niespodziewanie słabych wyników sprzedaży "Teairra Mari".

Dobra mordeczka Young Jeezy zdecydował się za to po raz pierwszy w życiu zarejestrować jako wyborca i zagłosować w nadchodzących w listopadzie wyborach, oczywiście po to, by poprzeć starającego się wówczas o pierwszą kadencję Baracka Obamę. Warto wspomnieć, że wydane na początku września "Recession" zawierało pamiętne "My President Is Black".
Podobną inicjatywę wykazał też m.in. Bow Wow, łącząc siły z "Walk Across America" by promować głosowanie w wyborach jako coś bardzo ważnego i Jay-Z, który w ramach popierania Obamy dawał darmowe koncerty, o inicjatywie "Vote Or Die", którą napędzali Diddy i 50 Cent nie wspominając.

Game pokonał wspomnianego wyżej Bow Wowa w "Madden NFL", zyskując 100 tysięcy dolarów przekazanych potem organizacjom charytatywnym. Relację można zobaczyć tutaj.

Swizz Beatz zdecydowanie za to zaprzeczył plotkom o romansie z ... Alicią Keys. Była to oczywiście gra na zwłokę, w tym czasie jeszcze rozstawał się z poprzednią żoną, Alicia została kolejną.
Alicia zresztą miała swoje 5 minut z innej okazji, track z jej udziałem stał się motywem przewodnim "Quantum Of Solace", a skoro mówimy o sprawach makro, to Pharrell pojawił się w spotach Microsoftu, a Ludacris dostał się do Georgia Music Hall of Fame (co pewnie osłodziło mu gorycz po, również wrześniowym, pożarze jego chawiry)

#A. Smith dla każdego:

Wyclef, o którym już wcześniej pisałem w kontekście problemów z prawem, właśnie w 2008 wystartował ze swoimi charytatywnymi przekrętami. "Yele Haiti" miało zbierać pieniądze na ofiary sztormów w tym dość nieszczęśliwym państwie. Niestety, Wyclef uczynił szczęśliwszym tylko siebie.

Jay-Z za to otrzymał pozew od "I Will Not Lose, LLC", firmy, która wzięła do siebie potężną kampanię "I Will Not Lose" rozpoczętą przez Rocawear. Rok wcześniej, jak pamiętamy, Jay sprzedał prawa do Rocawear firmie Iconix Brand Group, zatrzymując jednak dla siebie kilka przywilejów związanych z marką.

Lashon Dixon, była żona T.I., uznała, że karzeł płaci jej zbyt mało na opiekę nad dwoma bachorami, co było chyba nawet zgodne z prawdą, dostawała bowiem zaledwie 2 tysiące dolarów na ich wychowanie, poza tym szminki, buty i torebki same się nie kupią przecież. Wersja rapera wydawała się bardziej wiarygodna- płaci na utrzymanie synów, prywatne szkoły i ich zajęcia pozalekcyjne, a mamusia się byczy i nie chce nawet zacząć szukać pracy, niemniej sąd uznał rację pani Dixon i od tamtej pory Clifford musiał miesięcznie bulić 3.000 dolarów (od 2009 już 5 kafli, nie mam info o tym, czy się to zmieniło znowu).

Na 7,5 miliona zielonych fachowcy wycenili wystawiony właśnie na sprzedaż budynek, w którym hip hop się narodził, konkretnie 1520 Sedgwick Avenue. Tam bowiem oto Kool Herc zaczynał swoje niewinne zabawy z graffiti, gramofonami i organizowaniem przyjaznych środowisku imprez, które pomagały w ograniczaniu przemocy na ulicach. Patrząc na przyszłe losy budynku, już po kupieniu przez nowych właścicieli, nic dobrego z tej całej akcji nie wynikło.

Obiecanki cacanki:

Big Boi miał zostać twarzą "Full Throttle Fury", napoju energetycznego produkowanego przez Coca-Colę. Akcja miała promować produkt i jednocześnie tworzony przez 1/2 Outkast album. Album wyszedł dopiero w 2010 roku, raczej bez pomocy potentata, a o wkładzie Big Boia w reklamowanie napoju internet, poza zapowiedziami takimi jak ta, milczy.

#Kronika kryminalna:

Po raz trzeci w życiu postrzelony został Jinx Da Juvy, tym razem zarobił kulkę w łepetynę. Moralne wsparcie Dame'a niewiele pomogło, w 2004 raper opuścił rozdarte konfliktami Roc-A-Fella i zdecydował się własnoręcznie kierować karierą. Nie wykierował.

Russell Crowe zadeklarował pomoc dla Snoop Dogga, który akurat wtedy miał otwarty konflikt z władzami Australii z powodu odmowy wydania mu wizy. Władze tłumaczyły to wątpliwą reputacją wujka Snoopa i nie chciały się zgodzić, by ten pojawił się na ich ziemiach w celu tourowania z Ice Cube'em. Aktor oficjalnie oświadczył, że zna rapera od lat i że nie stanowi on żadnego zagrożenia. Apel był skuteczny, zakaz został cofnięty, kangury narkomany są ci na zawsze dłużne, Russell.
Podobne problemy miał Busta Rhymes, który z racji posiadania kartoteki został zatrzymany na lotnisku w UK i przetrzymany tam w celu podjęcia kolejnych kroków mających na celu wydalenie go z kraju fajfokloków. Na szczęście sąd poszedł po rozum do głowy i po interwencji rapera wypuszczono, dzięki czemu dojechał na koncert, który miał wówczas zagrać.

Zabawiajacy się już w najlepsze DMX został przeniesiony z ciupy w Miami do ciupy w Phoenix, by mógł tam stawić się na procesie, którego unikał.

Gucio Mejn olał roboty społeczne, wyrobił tylko 25 (!) godzin z 600 i za karę trafił do pierdla na rok. Wypuścili go jednak po 6 miesiącach, a on naturalnie od razu zaczął pogrywać z prawem po raz enty.

Webbie, znany kiedyś lokalnie raper, spierdalał za to w najlepsze przed policją w swoim Dodge'u Challengerze, ale uciec nie zdołał. To nic w porównaniu z tym, co zrobił w 2011 (zepchnął kobietę ze schodów i ukradł jej 340 dolarów z torebki), niemniej warte odnotowania.

Nie ustrzegł się kłopotów nawet Kanye, który za napaść na fotoreportera (skąd my to znamy?) został aresztowany, a następnie wypuszczony po wpłaceniu kaucji w wysokości 20 tysięcy dolarów.

#Przysłowiowa beka z przygłupa:

Ciekawy pozew otrzymał Jermaine Dupri. Niejaka Aika Kendrick zbulwersowała się faktem użycia jej rozmowy telefonicznej z Dazem na płycie tego ostatniego, wydanej w 2006 nakładem So So Def, na tym kawałku konkretnie. Wg kobiety kawałek stawiał ją w złym świetle i został użyty bez jej zgody. Zażądała 250 tysięcy dolarów. Nie byłem pewny, czy nadaje się do wydarzeń finansowych, więc dałem tutaj.

Antonia “Toya” Carter, była żona Lil Wayne'a, ugodziła boleśnie świat literatury zapowiedzią książki o ich wspólnym pożyciu. Niestety nie udało mi się wyśledzić, czy ją faktycznie wydała, pomożecie?


Ożył też na nowo konflikt Jaya z ... Oasis. Jak może pamiętacie, frontman tego zespołu, Noel Gallagher skrzywił się parę miesięcy wcześniej na fakt, że Hov wystąpi na festiwalu w Glastonbury a to dlatego, że ów od zawsze był rockowy i wyspiarski w swoim charakterze. Przewidywał też, że nikt na koncert rapera w takim miejscu nie przyjdzie. Jay jednak dał jeden z najlepszych występów w życiu, wyprzedał wszystkie bilety i na dodatek ironicznie odnosząc się do sprawy i przerabiając "Wonderwall" na scenie wobec aplauzu wcale nie zniesmaczonych "murzynem na naszej brytyjskiej ziemi" fanów zdzielił Gallaghera pośrednio po papie.
Następnie w kawałku "Jockin Jay-Z" (kawałku, który wyleciał z tracklisty "Blueprint 3") delikatnie pocisnął Gallagherowi. Zdziwiło to z kolei niezmiernie basistę Oasis, Gema Archera, który uznał to za dziecinne i niegodne. Publika jednak, wg moich obserwacji, stała murem za Jayem, i nawet hejterzy wyjątkowo stanęli po jednej stronie barykady z psychofanami. Z tego co potem czytałem, to bracia Gallagher ogólnie mają w angielskich mediach na tyle badassowiski wizerunek, że mogą mówić co chcą i kiedy chcą. Zdeptanie ich przez Jaya musiało więc być dla nich bolesnym ciosem, tak samo jak negatywny odzew ze strony zwykłych ludzi, którzy parę dni po występie Hovy swoimi funtami przywrócili... "99 Problems" na listy przebojów UK! Jeśli tutaj nie wygrał hip hop, to już chyba nigdy nie wygra.

Na koniec zostawiłem smutną konstatację na temat jakości ochrony w dzisiejszych czasach. Taki chociażby Yung Berg wykupił usługi takowej firmy, ale dobre chłopaki nie ochroniły go w klubie w Detroit przed otrzymaniem kilku ciosów w papę i utraceniem drogocennego kajdana z Transformerami. W sprawę ponoć zamieszany był Trick Trick, szara eminencja rapu z Detroit. By było śmieszniej, w 2010 roku Bergowi ponownie zabrano łańcuch, tym razem sprawcą był pochodzący z UK raper Rowdy-T, który, z tego co zdążyłem wyczytać w internecie, ma wybitnie czarującą osobowość.

#Przychodnia:

Do szpitala, z powodu problemów z nerkami, trafił MC Breed, pierwszy raper z Midwestu z udaną karierą. Okazało się, że konieczna będzie transplantacja nerki, zaczęto już organizować niezbędne czynności, niestety, 22 listopada 2008 roku problem rozwiązał się sam...

Pogodniej z problemów wyszła kochana Janet Jackson, która trafiła do szpitala z niewyjaśnionych przyczyn i musiała odwołać koncert w Montrealu, oraz Buckshot, który szybko otrząsnął się po tajemniczych napadach drgawek w czasie koncertowania w Europie.

Nate Dogg musiał zmagał się z drugim udarem... co ciekawe, zaledwie dwa miesiące wcześniej został oskarżony o prześladowanie swojej byłej dziewczyny, co przejawiało się w ściganiu jej samochodu. Nie próżnował nawet w obliczu choroby i słabości.