Top 10 wszechczasów...

... zrodzone w wielkich bólach, z wieloma ciężkimi decyzjami. Parę niespodziewanych dla mnie samego przetasowań (o tym później).
A trzeba wam wiedzieć, że moje top 10 było mniej więcej takie samo od początku mojej przygody z rapem (czyli od 2004 roku).
Taki mam state of mind w roku 2011. Może się to oczywiście zmienić.
Niemniej po głębszym namyśle, tak to wygląda.
Only god can judge me now, provided he exists after all.



Najlepsi z najlepszych, ikony, bez których nie byłoby dzisiejszego rapu. Godni pomnika.

#1

Kool G Rap
Kool G Rapem jarałem się już na samym początku słuchania rapsów. Imponowały mi jego umiejętności techniczne, fajerwerki, genialne flow, potężny głos, realistyczne historie, często przetykane trackami z lekkim przymrużeniem oka ("Operation CB"). Dziś dochodzę do wniosku, że ten człowiek to istotnie "Your favorite rapper's favorite rapper", a sposób, w jaki składał rymy, był nie tylko najlepszy w jego czasach, ale także dziś 90% grajków zastawiłoby swoje rodziny, byle tylko mieć połowę jego skillsów. Prawdziwy God of Emceeing.

Bez niego nie byłoby:
- wielokrotnych w rapie
- i wszystkich raperów, którzy wplatają w swoje teksty wielokrotne
- nurtu "mafioso rap" oraz w ogóle gangsta rapu na wschodzie
- Illmatica, Only Built 4 Cuban Linx, Ready To Die, Reasonable Doubt


#2

Chuck D
Bez tego człowieka zapewne nie było niczego, nad czym dziś spuszczają się truskule. Rapu zaangażowanego, poruszającego tematy polityczno-społeczne, buntowniczego. Public Enemy to prawdopodobnie grupa z najlepszą dyskografią w historii, a przynajmniej z największą ilością klasyków pod rząd. Dodać należy, że wielokrotne rymy także Chuckowi nie były obce, jak i luźniejsze tematy. Człowiek orkiestra. Jedna z ważniejszych person w historii tej muzyki, i z czymś inteligentnym do powiedzenia, wasz ulubiony raper to potrafi?

Bez niego nie byłoby:
- prawdopodobnie wszystkich podziemnych raperów, którzy swą reputację budują na buncie wobec show businessu (np. Immortal Technique)
- politycznego rapu
- przekonania czarnuchów, że ich słowo sprzeciwu ma znaczenie
- wszystkich tych wynalazków jak np. dead prez, Talib Kweli


#3

Scarface
""Scarface" the movie did more than Scarface the rapper to me"- stwierdził Jay-Z na "Ignorant Shit". Hova, sam będący legendą, mógł sobie tak powiedzieć. Jednak jakikolwiek raper wywodzący się spod linii Masona-Dixona takim stwierdzeniem postawiłby swoją osobę w mocno komicznym świetle. Potężny, dramatycznie momentami płaczliwy głos, krwawe historie i przemyślenia nieprzejednanego czarnucha z getta to już nieodzowny element każdej głębszej refleksji nad rapem z południa. Face począwszy od momentu, w którym pojawił się w Geto Boys, i od momentu, w którym rozpoczął karierę solową, cementuje swoją, i swojego wybrzeża, miejsce w historii tej muzyki. NIE BYŁOBY CAŁEGO WYBRZEŻA BEZ NIEGO, pomyślcie sami, całkiem niezłe osiągnięcie. Poznajcie człowieka, którego psychofanem był nawet 2Pac.

Bez niego nie byłoby:
- dirty southu (pamiętam o UGK oczywiście)
- gangsta rapu na południu
- a i w horrorcore swój wkład miał


POZA PODIUM
Raperzy, którzy nie dostali się do pierwszej trójki, bo sieah kurwą jest. Niektóre pozycje z tych, które się tu pojawią, mogą być dziwne, ale większych kontrowersji chyba nie znajdziecie tu. Aha, to, że nie są w top 3, nie znaczy nic, pamiętajcie, że top 10 wszechczasów, tu nie ma słabych, są tylko legendarniejsi.

#4

Jay-Z
"Everybody wanna be Hov and Hov's still alive"- to w zasadzie zamyka temat. Człowiek, który po śmierci Paca i Biggiego określał kierunek, w którym kroczył rap. Wielki Sternik jest do dziś idolem wielu raperów, którzy w rapgrę dopiero wkraczają. Słyszysz jakąś cwaną linijkę o dillowaniu ukrytą pod postacią jakiegoś pancza/metafory? Jay-Z dostał pewnie za to tantiemy. Bogata, bardzo dobra dyskografia, co najmniej 3 płyty zasługujące na 5 majków, promowanie nowych talentów, ziomków, i całej kultury na świecie. Twój ulubiony raper nie pije kawki z Warrenem Buffetem. Bez Hovy nie było mainstreamowego rapu w takiej postaci, jaka jest obecnie, dalej bylibyśmy w żałobie po Shakurze.



#5

Nas
Nagrywając swój debiutancki album w 1994, Nas zapewne nie wiedział, że tworzy platformę think tanku, na której będą się wzorować wszyscy uliczni raperzy , którzy mają za mało charyzmy, by udawać Jaya-Z. Sposób, w jaki Escobar przemycał swoje świetne linijki, doskonałe bity, które zapewnili najlepsi nowojorscy producenci- była to jedna z najmocniejszych kolaboracji w całej historii tej muzyki, i ostateczne rozstanie ze stylem rapowania ze Złotej Ery. Tworzyła się historia zupełnie nowych prądów i trendów w całej muzyce, i prawdopodobnie szczyt tego, do czego mógł się wznieść, nie zjadając własnego ogona, uliczny rap.

#6

Rakim
Przed Rakimem rapowanie w większości było niespecjalne technicznie (oczywiście pamiętamy o Run-D.M.C.) i często rapowane z niespecjalnym flow. Kiedy pojawił się God MC, raperzy zobaczyli, że można ten wers zarapować inaczej, te słowa inaczej ułożyć, a uzyskany w ten sposób tekst wyartykułować w całkowicie inny sposób. Spokojne, wyraźne, dosadne rapsy Rakima zbudowały karierę m.in. Nasa. Wielu uważa Rakima za najlepszego rapera w historii. Cóż, jego najlepsze wersy już trochę przykryły się kurzem, nowa płyta słaba, a Nas zasadniczo już go wyprzedził, niemniej top 10 bez jednego z pionierów technicznych rapów jest niepoważne. Bez niego nie było niczego, serio.


#7

Eminem
Eminem wkraczając do rapgry, musiał udowodnić wiele rzeczy, z których większość oscylowała wokół jego koloru skóry. Czy biały może rapować? Czy biały da radę coś sprzedać? Czy biały może mówić "nigga"? Czy biały może dissować czarnego? Eminem na wszystkie te pytania odpowiedział w najlepszy z możliwych sposobów- dyskografią. Piękna kariera, przeplatana skandalami, ale przede wszystkim muzycznymi arcydziełami, które zapisały się w annałach. Wielu czarnuchów może się od Shady'ego uczyć techniki i flow. Jego pojawienie się może nie spowodowało wysypu białasów w mainstreamie, ale każdą dyskusję o podziemnym białym raperze można dziś rozpocząć od pytania- ile mu brakuje jeszcze do Eminema?

#8

Ice Cube
Zachodni rap jest w odwrocie, ale w latach 90-tych to na serio był jeden z najważniejszych ośrodków hip hopu. Boom na muzykę z LA zaczął się od N.W.A.- grupy, którą współtworzył właśnie Ice Cube. Cube był jej najbardziej utalentowanym rapersko członkiem. Początki jego dyskografii to w zasadzie już klasyka gatunku. Można sobie mówić, że Ice-T był pierwszy, ale to Ice Cube spopularyzował bycie łotrem w Kaliforni. Warto pamiętać, że często nagrywał też kawałki skierowane do szerszej społeczności, społeczno-polityczne (efekt spotkania Chucka D). Wybitnie utalentowany raper, z charakterystycznym głosem i niemałym wpływem na kształ zachodniej sceny, także po okresie 2Paca.

#9

Big Daddy Kane
BDK czarował stylem i techniką na przełomie lat 80-tych i 90-tych. Miało się wrażenie, że nie można lepiej jechać niż Duży Tata. Wielokrotne, pancze, genialne flow, świetny, wyraźny głos, no i styl, styl, styl. Flat top, markowy garnitur, złoty kajdan, cygaro, Kane był ideałem swaggeru, zanim jeszcze swagger wymyślono. Trochę go kobiety i blichtr zgubiły i popsuły, niemniej do samego końca kariery był to wielki raper, i jeden z prekursorów wielokrotnych rymów.

#10

2Pac
Last, but not least, 2Pac. Najsłynniejszy zapewne raper na świecie, człowiek, którego płyty w dalszym ciągu sprzedają się doskonale, a raperzy/fani kłócą się, co by Shakur o tym i tamtym powiedział. Prawdopodobnie najbardziej charyzmatyczny raper w historii, a na pewno jeden z bardziej kontrowersyjnych. Robił muzykę, którą może się jarać każdy, nawet 50-latek. Do dziś ma wierne, wielomilionowe (miliardowe?) grono fanów, którzy podtrzymują przy życiu to, co Pac głosił- że każdy, nawet najbardziej pokrzywdzony przez los, ma szansę się wybić. Do dziś budzi spory, a nie żyje od 15 lat. Prawdziwa legenda.



Tak to wygląda, nie planuję w najbliższym czasie jakichś zmian w tej konfiguracji, jest to konfig optymalny. Parę zacnych postaci z listy wyleciało (m.in. KRS-One), trochę się miejsc pozamieniało z innymi (Cube trochę spadł), i utworzyła się złota dziesiątka wspaniałych.
Zobaczymy, jak to w 2012 będzie.